10 هکر تاریخ ساز دنیا - قسمت اول

حتما در مورد تهدیدهای اینترنتی تا به حال چیزهایی شنیده اید. ویروس، تروجان، جرم سایبری، بات نِت، فیشینگ و ... واژه‌هایی هستند که کاربران اینترنت بسیار از آنها وحشت دارند. یک لحظه غفلت، کاربر را به دام سوء استفادهِ هکرها می ‌اندازد. خود واژه هکر از همه ترسناک تر است. کاربران عادی همیشه از این واژه وحشت دارند. در دنیای آنها، همیشه هکرها بازیگر نقش منفی دنیای کامپیوتر هستند. اما واقعیت اینگونه نیست.
هکرها در واقع افرادی هستند که از کامپیوتر در سطح بالاتری از مردم عادی استفاده می کنند. آنها متخصصانی هستند که توانایی ورود به سیستم های کامپیوتری و در دست گرفتن کنترل آنها را دارند. این مساله به خودی خود وحشتناک و بد نیست. زمانی شکل منفی به خود می گیرد که هکرها از علم خود برای سوءاستفاده از دیگران استفاده می کنند.
دنیای کامپیوتر همیشه پر بوده از هکرهایی که علم کامپیوتر را به سمت پیشرفت هدایت کرده اند و شکل امروزی اینترنت، شبکه و کامپیوترها را ساخته اند. هکرها دو نوع هستند؛ White Hat و Black Hat!

کلاه سفیدها همان افرادی هستند که از علمشان در راستای ارتقا کیفیت دنیای کامپیوتر استفاده می کنند. کلاه مشکی ها نیز سوءاستفاده گرهای خطرناک هستند. البته هکرها انواع مختلف دارند و برخی از آنها کسانی هستند که در تولد و شکل دادن به دنیای امروز کامپیوتر، سهم - بزرگ یا کوچک – دارند.
در این مطلب، شما را با 10 نفر از «هکرهای تاریخ ساز» دنیا آشنا می کنیم.

کنارد زوسه (Konrad Zuse)

کنارد زوسه را می توان نخستین هکر دنیا دانست. البته کاری که او انجام داده است با معنای امروزی هکر بودن جور در نمی آید. اما اگر زوسه وجود نداشت، هکرهای امروزی نیز وجود نداشتند. زوسه، نخستین کامپیوتر جهان با قابلیت کنترل با زبان های برنامه نویسی را به وجود آورد و بعضی ها می گویند، تکمیل کرد. این کامپیوتر Z3 نام داشت. البته نخستین کامپیوتری که زوسه ساخته بود، Z1 نام داشت که قابلیت برنامه نویسی نداشت. او این سیستم را در آپارتمانی که با خانواده اش زندگی می کرد، در سال 1938 میلادی ساخته بود. تا اینکه دولت آلمان از او پشتیبانی کرد و او توانست انقلابی از Z1 تا Z3 به وجود آورد. Z3 در سال 1941 میلادی ساخته شده است و در واقع پدر کامپیوترهای مدرن امروزی به شمار می رود.

جان دراپر ملقب به «کاپیتان کرانچ»

جان دراپر فردی است که کامپیوترها را پیش از آنکه همچون امروز وسیله ای در اختیار همه باشد، هک می کرد. او جزو نخستین هکرهایی است که اویل سال 1970 میلادی، اوج روزهای خوبش بود؛ زمانی که بزرگ ترین شبکه کامپیوتری، مسئول کنترل سیستم تلفن بود. در آن زمان، تلفن ها به صورت خودکار با سیستم ویژه ای که از فرکانس های آنالوگ مخصوصی استفاده می کرد، کنترل می شدند. جان دراپر مشهور به کاپیتان کرانچ توانست یکی از بزرگترین Phreakingهای تاریخ را انجام دهد (هک سیستم های ارتباطی و مخابراتی را Phreaking می نامند). یکی از ابزراهای مهم مورد استفاده در سیستم Phreaking، سوت های اسباب بازی داخل جعبه های کورن فلکس Cap’n Crunch بودند. دراپر با این سوت ها، وسیله هک ویژه ای درست کرد که «جعبه آبی» نام داشت. این وسیله قابلیت بازسازی و تولید همان صداهایی که در سیستم مخابرات برای مخابره تماس های تلفنی استفاده می شد را داشت.
دراپر با تولید این دستگاه، سیستم مخابرات آن زمان را هک و نامش را میان هکرهای بزرگ تاریخ ثبت کرد.

استیو وزنیاک

استیو وزنیاک - هم دوره جان دراپر - با همه جزئیات Phreaking آشنا بود و مورد نامفهومی درباره این سیستم برایش وجود نداشت. در حقیقت، بعد از اینکه دراپر جزئیات «جعبه آبی» را در جلسه کلوب کامپیوتری Homebrew توضیح داد، وزنیاک از آن برای ساخت نمونه مخصوص خود استفاده کرد. در این میان، استیو جابز نیز دید بازار کشش چنین محصولی را دارد و متقاضیان آن زیاد هستند، از این رو سرمایه گذاری و تجارت هر دو استیو با هم شروع شد. 

استیو وزنیاک را باید جزو هکرهای کلاه سفید دسته بندی کرد. همه روزهای زندگی هکری وزنیاک به ساخت و فروش دستگاه غیرقانونی جعبه آبی منحصر نمی شود. او همراه با استیو جابز با درآمد حاصل از فروش جعبه های آبی و همچنین فروش ماشین حساب HP مورد علاقه وزنیاک و ون فولکس واگن استیو جابز، نخستین کامپیوتر اپل به نام Apple I را ساختند. آنها با کمک مشاوره های بسیار عالی بازاریابی استیو جابز تا جایی پیش رفتند که امروزه یکی از پیشگامان و محبوب ترین شرکت سازنده کامپیوتر به شمار می روند.

روبرت تاپان موریس

دانشجوی فارغ التحصیل دانشگاه کرنل، روبرت موریس سال 1988 میلادی چیزی ساخت که باعث شهرت جهانی و ماندگاری تاریخی نامش شد. چیزی که باعث شهرت موریس شده بود، یک کرم کامپیوتری به نام موریس بود. کرم های کامپیوتری این روزها ماهیت مخرب دارند. اما آن زمان موریس که به دلیل تولید چنین کرمی مورد محاکمه قرارگرفته بود، ادعا می کرد این کرم را برای سنجش میزان بزرگی اینترنت ساخته است و هدف سوئی از این کار نداشته.
در دوم نوامبر سال 1988 که این کرم برای نخستین بار به سیستم های کامپیوتری وارد شد، حدود 6 هزار کامپیوتر (حدود ۱۰ درصد کامپیوترهای متصل به اینترنت آن زمان) را مورد حمله قرار داد. این کرم بسیار بی خطر به نظر می رسید، اما به دلیل نقص در الگوریتم تکرار خود، تعداد زیادی کپی از خود می ساخت. این مساله باعث اختلال در بالا آمدن یا لود دستگاه ها و در نهایت بازگشت به خود موریس می شد. سال 1989 میلادی، موریس نخستین فردی بود که به جرم ایجاد اختلال و سوءاستفاده از برنامه های کامپیوتری وتخلف از قانون تحت تعقیب قرار گرفت و در نهایت دستگیر شد.