صنعت هواپیمایی به دنبال دردسر کمتر برای مسافران

صنعت هواپیمایی به تازگی مدلی از گیت های بازرسی آینده را رونمایی کرد که شامل راهروهای اسکن فوق پیشرفته با کدهای رنگی و استفاده از تکنیک‌های ارزیابی ریسک برای حداقل‌سازی هزینه به کار گرفتن موارد امنیتی در فرودگاه برای مسافران معمولی است.
تونی تیلر، مدیر شرکت انتقال هوایی بین‌المللی در کنفرانس آمستردام اعلام داشت، ما زمان بسیاری را بر روی 99.9999999 درصد اشخاصی که قرار است برای ما بی‌خطر ‌باشند، صرف نمودیم. در حالی ‌که کشف خطر مسلما بایستی بر روی آنهایی متمرکز شود که پتانسیل بالاتری برای خراب کاری دارند.
آقای تیلر می‌گوید، با هوشمندتر ساختن مراکز بازرسی، و با استفاده از برنامه‌ های «مسافران شناسایی شده»، می‌توانیم به هر شخصی درجه‌ای از امنیت را اختصاص دهیم... و در نتیجه در انتها هر شخصی سریع‌تر از گیت امنیتی گذر می‌کند.این مفهوم با موانع مالی و تکنیکی مواجه است، و احتمالا مورد مخالفت افرادی قرار می‌گیرد که مخالف ارایه توضیحات درباره خود بوده یا معتقدند که عبور از میان اسکنرهای بدن، تجاوز به حریم خصوصی آنها است. اما آقای Tyler می‌گوید صنعت هواپیمایی در حال گذار است. او می‌گوید بسیاری از اجزای طرح، پیش‌تر در جای خود قرار گرفته‌اند و دیگر اجزا نیز در راه قرارگیری در جای خود هستند.
او استدلال می‌کند که روش مبتنی بر ریسک، ارایه توضیحات شخصی نیست، چرا که از داده‌های مذهبی و نژادی استفاده نمی‌کند. این روش تا اندازه‌ای بر اطلاعات پیش از پرواز که توسط مسافران ثبت شده است تکیه دارد، و قسمتی نیز بر اسکن‌های بیومتریک و داده‌های ذخیره شده در پاسپورت‌ها، و قسمتی بر شواهد انسانی استوار است که در انتخاب اسکن‌های سخت‌گیرانه‌تر برای افرادی که رفتار مشکوکی دارند، احتیاط می‌کند.
در مدل بازرسی نمایش داده شده در کنفرانس Aviation Security World، مسافران به محض ارایه پاسپورت‌شان به یکی از سه راهرو هدایت می‌شوند: آبی برای مسافران با رفت و آمد زیاد، صورتی برای مسافران عادی و نارنجی برای آنهایی که فرض می‌شود به بررسی‌های بیشتری نیازمندند.
لازم نیست که مسافران جیب‌های‌شان را خالی کرده، لباس‌های‌شان را از تن خارج نمایند یا اینکه خود را پیش از ورود به تونل ۶ متری به دلیل فلزات، لپ‌تاپ‌ها و دیگر موارد همراه شان در معرض اسکن قرار دهند.
لازم نیست که ماموران امنیتی زمان را برای کودکان کوچک یا مادربزرگ‌های سوار بر ویلچر تلف کنند، مگر اینکه آنها باعث به صدا درآمدن زنگ خطری شوند.
آقای جان پیستول، مدیر امنیت حمل و نقل ایالات متحده می‌گوید، بازرسی‌های آینده ایده‌ایی است که بر امنیت مبتنی بر ریسک تاکید دارد.
آقای پیستول می‌گوید، این ایده مشخصا ایده‌ایی است که به عنوان یک فناوری بهبودیافته، ارزش توجه دارد. تقسیم‌بندی مسافران به سطح‌های مختلفی از امنیت دقیقا چیزی است که ما به دنبال آن هستیم.
او می‌گوید که یک مسیر در حال پیشرفت TSA آن است که مسافران دایمی که داوطلبانه حاضر هستند اطلاعاتی را پیش از پرواز با ما در میان بگذارند، اجازه دارند که سریع‌تر از موانع امنیتی عبور کنند.
آقای پیتر هارتمن، مدیریت هواپیمایی KLM هلند، یکی از شرکت های وابسته به شرکت هواپیمایی ایر فرانس، می‌گوید که او فکر نمی‌کرده است که ارایه توضیحات شخصی در برخی زمینه‌ها باعث اعتراض شود. جدای از این، او از دولت‌ها خواسته است تا در هزینه‌های فناوری استفاده شده در موارد امنیتی مشارکت داشته باشند. او می‌گوید در حال حاضر شرکت‌های هواپیمایی سالیانه مبلغ 7.4 میلیارد دلار را بابت تامین امنیت صرف می‌کنند که آنها نیز این هزینه را از مسافران دریافت می‌کنند. در حالیکه هزینه‌های تامین امنیت برای رویدادهایی مانند مسابقات فوتبال اغلب اوقات بر عهده پلیس است.

آقای تیلر می‌گوید این طرح امنیتی ابتدا در مسیرهای پر تردد معرفی شده، و به تدریج به فرودگاه‌های کوچک‌تر در یک بازه زمانی سه تا هفت ساله تعمیم داده می‌شود.

منبع نگهبان